Wierszyk o Krystianie

KRYSTIAN I POT
Szedł raz Krystian koło drogi
i pociły mu się nogi.
Jedna noga, druga noga,
wciąż dłużyła mu się droga.
Dezodorant zgubił w lesie,
lecz po drodze spotkał Wiesię.
Ona dezodorant miała,
ale go nie popsikała.
''Bo to damskie są perfumy''
mówi pełna damskiej dumy.
Krystian był zakłopotany,
więc zadzwonił wnet do mamy.
Mama mówi ''Synku drogi,
mnie się też pociły nogi.
Nie wiem jednak co powiedzieć,
sam już musisz się dowiedzieć.''
Ale Krystian mokry cały,
pomysł miał i to nie mały.
Wrócił szukać tam do lasu
dezodorant z Adidasu.
Lecz już w lesie nic nie było,
to Krystiana zasmuciło.
I spocony, i zmęczony,
chciał zadzwonić już do żony.
Nagle patrzy do plecaka,
niespodzianka i to jaka!
Dezodorant całkiem nowy,
to od żony zapasowy.
Bo to tak nie pierwszy raz,
kiedy Krystian poszedł w las.

Emilia Kukofka